Onderhuur

In een huurovereenkomst tussen een huurder en een woningcorporatie of commerciele verhuurorganisatie staat ongetwijfeld een paragraaf die onderhuur verbiedt. Ook de meeste particuliere verhuurders nemen zo een bepaling op. Wanneer de huurder na het tekenen van zo een overeenkomst toch de woning doorverhuurt, is hij in overtreding. De verhuurder heeft dan het recht om zowel de onderhuurder als de oorspronkelijke huurder uit de woning te zetten. Dus wanneer je als onderhuurder in een huurwoning wilt trekken, of wanneer je je woning wilt doorverhuren, is het verstandig om je in de voorwaarden van de oorspronkelijke huurovereenkomst te verdiepen.

Wanneer de verhuurder niet in de gaten heeft dat zijn woning wordt doorverhuurd, kan de onderhuurder het recht verwerven om als huurder erkend te worden. De rechter kan de onderhuur dan legaliseren, mits er een geldig huurcontract is opgesteld tussen de oorspronkelijke huurder en de onderhuurder. De verhuurder heeft een aantal mogelijkheden om de legalisatie tegen te gaan. De legalisatie gaat niet door wanneer de verhuurder kan aantonen dat de onderhuurder te weinig financiele middelen heeft om de maandelijkse huur te kunnen voldoen. Ook als de oorspronkelijke huurder en de onderhuurder hun contract zijn aangegaan met het doel om van de onderhuurder een hoofdhuurder te maken, kan de rechter hier een stokje voor steken. Een derde mogelijkheid is dat de verhuurder aantoont dat de nieuwe huursituatie voor hem zeer nadelig is.